Polski poeta, przedstawiciel liryki rewolucyjnej, tłumacz, żołnierz, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Wraz z S. R. Standem i W. Wandurskim opublikował Trzy salwy – pierwszy polski manifest poetów proletariackich. Jego poezja była silnie związana z własną biografią i przeżyciami, a także doświadczeniami narodu polskiego i działaczy ruchu robotniczego, miała wyraźne akcenty rewolucyjne i patriotyczne. W wierszach Broniewskiego można stwierdzić egzaltację i wzniosłość obok stylu mowy potocznej, wyczuwalny jest też wpływ polskiego romantyzmu łączony z nowatorstwem. Wśród jego utworów jest też liryka żołnierska.
O ile Broniewski jako poeta, nawet z uwzględnieniem w twórczości kontekstu politycznego, broni się w każdym calu, o tyle jako prozaik i twórca prób dramaturgicznych stwarza poczucie sporego niedosytu. Pewnie dlatego, że przedstawione w książce rzeczy są niedokończone, fragmentaryczne, niemniej dające spore i inne wyobrażenie na temat twórczej osobowości autora. Warto się z tym zapoznać. Choćby po to, by dostrzec inny wymiar artystycznych możliwości Broniewskiego.
Ale mnie poniosło 🥰
W sumie nie samą prozą człowiek żyje 🤪
Tomik wierszy Władysława Broniewskiego.
A dokładnie zbiór 60 wierszy z okresu życia autora. Bywały smutne, ale przyjemne dla serca.
Nie dało się tego czytać szybko, jak to poezje, ale tomik nie jest jakiś obszerny i każdy powinien znaleźć coś dla siebie
Muszę przyznać, że nie jest to mój ulubiony gatunek literacki ale mała odmiana się przyda 😍
Jak tak siedzisz w kryminałach i romansach to czysta przyjemność przeczytać tomik wierszy 😇 Ale teraz wracam bo mam dużo zaległości do nadrobienia 😁